Życie codzienne pierwszych chrześcijan - Alberta G. Hammana to książka będąca kompilacją dzieł autorów z II wieku naszej ery. Już samo to czyni ją ciekawą ,pasjonująca lekturą. Autor korzysta między innymi z Roczników - Tacyta, Listów - Pliniusza Młodszego, Pliniusza Starszego, z Historii Kościelnej-Euzebiusza z Cezarei, pism Tertuliana, pism Tacjana Syryjczyka , Orygenesa i wielu innych. Dla chrześcijanina ta lektura powinna być obowiązkowa gdyż pokazuje życie pierwszych chrześcijan już po odejściu Apostołów. Kościół był wtedy czysty, wolny od wypaczeń które niestety przez wieki zakorzeniły się w religii. To co mnie urzeka oprócz prawdy historycznej to właśnie ta duchowa strona książki. Ateista czytając ją mógłby się nawrócić. Nieposzlakowane życie chrześcijan, potwierdzone przez wszystkich pisarzy chrześcijańskich, w tamtym czasie powodowały bardzo liczne nawrócenia, to może i dziś by tak się stało. Pierwsi chrześcijanie żyli w doskonałej równości wszystkich, kobiety, niewolnicy, dzieci nareszcie traktowani byli z godnością.Ludzie przestrzegali wysokich norm moralnych, czystość obyczajów chrześcijan bardzo kontrastowała z zepsuciem pogan. Pierwsi chrześcijanie żyli nadzieją na wieczność, na Zmartwychwstanie dlatego męczeństwo nie zabierało im nadziei. Byli pełni radości w oczekiwaniu na przyjście Pana. Chętnie udzielali gościny w swoich domach podróżującym współbraciom. Gościnność i szacunek dla starszych wiekiem miała swoje korzenie w Judaiźmie. Książka pasjonująca, pierwsi chrześcijanie mogą być wzorem dla nas ludzi XXI wieku, tym bardziej, że my jesteśmy faktycznie bliżej Apokalipsy niż oni.